Pluktuin: Wat kun je doen in juni?

Eenjarigen bloemen en dahlia’s zijn vaak kwetsbaar voor wind, waardoor ze omvallen. Om dat te voorkomen maak ik vaak een horizontaal rek waar de bloemen doorheen kunnen groeien. Tanja maakt er eentje in haar tuin!

Wat heb je nodig?
- Kastanjepalen
- Schroeven
- Betonraster (of een gaas waarvan de mazen minimaal 8 cm zijn)

Met behulp van kastanjepaaltjes kun je een basis maken waarop de rekken kunnen liggen (zie foto ter illustratie). Tanja gebruikte nog een gatenbor om de paaltjes mooi in elkaar te laten vallen, maar je kan ook zonder een gat te boren de paaltjes aan elkaar bevestigen d.m.v. schroeven. Het gebruikte betonraster is zwaar genoeg om zonder bevestiging te blijven liggen. Zet het rek op ongeveer 30 of 40 cm hoogte, dan groeien de planten er vervolgens doorheen.

In de tuin van Tanja gaan we mooie borders maken met luchtige en kleurrijke beplanting. We bereiden de grond voor met bemeste compost zoals we dat doen voor de borders met eenjarigen in de pluktuin. Ik zet ze volgens het beplantingsplan uit, nog in hun potje, en ik zet ze pas in de grond op het moment dat ze allemaal op de juiste plek staan. Zo voorkom ik dat de planten uitdrogen terwijl ze liggen te wachten. Zet ze goed tot hun nek in de grond!

Nu de planten nog klein zijn is het een mooi moment om nog wat eenjarigen toe te voegen aan de border. Die groeien zo snel dat je ook in het eerste jaar al een mooi gevulde border hebt, fijn dus als je net een nieuwe border heb aangelegd! Ik gebruik witte Cosmea, een hele mooie eenjarige die eindeloos bloeit en overal bij past.

Nu is het tijd voor het tweede deel van de border, namelijk een rand. Een borderrand zorgt voor een mooi contrast tussen gras en beplanting. We hebben alvast een tijdelijke lijn uitgezet met latjes, zo weten we hoe de rand ongeveer gaat lopen. Ik gebruik een borderrand van corten staal, dat wordt bruin door erosie en blend fijn met de beplanting maar is ook een lekker contrast met het landelijke schapen-hekje dat achter de border staat.

Als je een balkon of dakterras hebt kun je je eenjarigen ook heel goed in een pot zetten! De hoogte van de eenjarige soort die je er in zet moet niet meer dan twee keer zo hoog zijn als de pot zelf, dan houd je de verhouding in balans. Een pot van 30 of 40 cm is vaak het fijnst om mee te werken. Onderin de pot gebruiken we hydrokorrels om het vocht beter te reguleren, maar je kunt ook grind of een kapot gevallen pot gebruiken. Het idee is dat het vocht dat niet snel genoeg weg kan in die onderste laag blijft staan, daardoor blijven de wortels beschermd. Ik doe een laagje van ongeveer 5 a 10 centimeter van die hydrokorrels in de pot, dat is voldoende. Vul de pot verder tot de rand met bio potgrond.

In deze pot passen ongeveer 3 stekjes van de witte Cosmea. Je mag de eenjarigen best wat krapper in de pot zetten, er kan meer in dan in de tuin. Zet ze diep genoeg, dan staan ze ook steviger.

Als er iets is wat ik wil dat je onthoudt van deze serie, dan is het dat een gezonde bodem ook een gezonde tuin oplevert. In de natuur kom je geen kale grond tegen, dus dat zien we in de tuin ook het liefste niet. Daarom gebruik in bodembedekkers, dat zijn planten die in staat zijn om de grond te bedekken zonder andere planten in de weg te zitten. In elke tuin neem ik dus altijd bodembedekkers mee in het plan, zoals Vinca minor.

Als je border nog jong is en de plantjes nog klein zijn kun je de bodem ‘mulchen’. Dat is een term die we gebruiken voor een natuurlijk afbreekbaar materiaal dat je kunt gebruiken om de bodem te bedekken. Zo kun je houtsnippers, boomschors, blad van de bomen, of compost gebruiken. Dat voorkomt dat de bodem uitdroogt en z’n voeding verliest, en dus ook dat jij meer onkruid weg moet halen of vaker water moet geven. Leg dus een laag mulch over de kale plekken in jouw border!